Co Nam daje siłę?

Na urodziny, imieniny, rocznice... z każdej okazji życzymy bliskim wszystkiego co najlepsze. 

Zapewne wynika to z tego, że najzwyczajniej w świecie, chcielibyśmy, by zdrowie i szczęście im dopisywało. Tego samego życzylibyśmy sobie.

Kto normalny życzyłby wszystkiego najgorszego najbliższym? Przecież nawet wrogowi nie powinno się źle życzyć. 

Na dzisiejszy wpis natchnął mnie post Joasi , w którym to jest wdzięczna losowi za wszystkie problemy, kryzysy i choroby. Dzięki temu wszystkiemu, co ją złego spotkało w życiu stała się silniejsza i pewna, że w każdej sytuacji sobie poradzi.

Po przeczytaniu tego, przypomniały mi się słowa mojego wykładowcy filozofii. 

Tylko przyjaciel będzie życzył wszystkiego najgorszego w myśl "Co Nas nie zabije, to Nas wzmocni". Z filozoficznego punktu widzenia ma to sens, ponieważ nawiązuje to do rozwoju.

Jeżeli rozwój ma być, to musi być dramatyczny. Człowiek po przejściach staje się lepszy niż osoba która nic nie doświadczyła. 

Dlatego też należy życzyć wszystkiego najgorszego. Po to, by ta osoba stała się lepsza, silniejsza, szlachetna.  

Kryzys musi nastąpić, by doszło do zmiany. 

Człowiek, który pokonał kryzys, to tak, jakby się na nowo narodził, z tą różnicą, że jest silniejszy, niż przed kryzysem.

I tak sobie myślę... sens w tym jest, prawda? Ale, czy każdy człowiek jest w stanie pokonać kryzys. Kryzys w postaci choroby, czy w postaci niskiego poziomu życia, co jest efektem braku pracy... 

Czy każdy będzie w stanie ten kryzys pokonać?

Pewnie, że nie. Przecież tyle się słyszy o ludziach, którzy przegrali walkę z chorobą, albo którzy stoczyli się na dno nie widząc perspektyw dla siebie.

Elementem sprzyjającym walce z kryzysem, będzie zapewne rodzina.

Z kimś, kto wesprze zdecydowanie lepiej pokonuje się trudy dnia codziennego.

Czy to dzięki swoim rodzicom, miłości swojego życia, czy dzieciom ... nawet w najgorszym scenariuszu, pojawia się światełko w tunelu. Jest jakaś szansa. 

Wiemy, że są osoby, które się o Nas martwią- mamy dla kogo walczyć.

I mimo, że mówi się "nadzieja matką głupich", to pamiętajmy, że "nadzieja umiera ostatnia".

Więc jak to w końcu jest z tymi życzeniami?

Zdecydowanie wolę życzyć wszystkiego najlepszego, ponieważ szczerze chciałabym, by moi bliscy nie byli narażeni na przechodzenie kryzysu- cokolwiek się pod nim by kryło. 

I tak zdecyduje o tym los, jednak będzie mi się żyło spokojniej, szczerze pragnąc przede wszystkim zdrowia dla moich bliskich i dla siebie samej.

A jeśli już jakiś kryzys nadciągnie, to mam dla kogo walczyć i być silną. Mam dla kogo żyć. 

I Ty powtarzaj to sobie codziennie. Jesteś twarda! Poradzisz sobie ze wszystkim, co Ci los podrzuci po drodze.